-
1 caeco
āvī, ātum, āre [ caecus ]1) делать слепым, лишать зрения ( sol caecat Lcr)2) ослеплять, помрачать ( caecatus libidinibus C)3) парализовать, притуплять (mens caecata terrore L; pectora serie caecata laborum O)4) бот. повреждать ( oculum vitis Col)6) делать непонятным, затемнятьoratio caecata celeritate C — речь, непонятная из-за своей быстроты -
2 caecō
caecō āvī, ātus, āre [caecus], to make blind, blind: largitione mentīs imperitorum: ut (animi acies) ne caecetur erroribus: caecata mens subito terrore, L.: pectora serie caecata laborum, O.—Of style: celeritate caecata oratio, made obscure.* * *caecare, caecavi, caecatus Vblind; obscure, confuse, hide; morally blindstu caeco -- throw dust, deceive
-
3 caeco
I.Lit.:B.sol caecat,
Lucr. 4, 325 (300); Paul. Nol. Carm. Nat. S. Fel. 20, 7; 20, 292:unde caecatus est (Appius Claudius),
Aur. Vict. Vir. Ill. 34, 3.—Hence, in gardening:oculum,
to destroy, Col. 4, 9, 2; 4, 24, 16; cf. caecus, I. C., and oculus.—Trop.:II. B.qui largitione caecarunt mentes imperitorum,
Cic. Sest. 66, 139:ut (animi acies) ne caecetur erroribus,
id. Tusc. 5, 13, 39:caecati libidinibus,
id. ib. 1, 30, 72:cupiditate,
id. Dom. 23, 60:caecata mens subito terrore,
Liv. 44, 6, 17:pectora... serie caecata laborum,
Ov. P. 2, 7, 45:caecabitur spes vindemiae,
Pall. 1, 6, 11:timidos artus,
to make senseless, Verg. Cul. 198.—Trop., of [p. 261] discourse:celeritate caecata oratio,
rendered obscure, Cic. Brut. 76, 264. -
4 caeco
caeco (coeco), āvi, ātum, āre (caecus), lichtlos machen, I) blind machen, blenden, sol caecat, Lucr. 4, 323 (300): unde (Appius Claudius) caecatus est, Aur. Vict. vir. ill. 34, 3. – als t. t. der Botanik, c. oculum vitis, verderben, Col. 4, 9, 2 u.a. – übtr., blenden, trüben, a) physisch, gefühllos machen, timidos artus. Ps. Verg. cul. 198. – b) geistig, largitione c. mentes imperitorum, Cic.: caecati libidinibus, Cic.: pectora... serie caecata laborum, Ov.: praestigiis caecantibus veritatem, Cypr. – II) dunkel machen, verdunkeln, Avien. descr. orb. 504. – celeritate caecata oratio, durch allzugroße Schnelligkeit unverständliche, Cic. Brut. 264.
-
5 caeco
caeco (coeco), āvi, ātum, āre (caecus), lichtlos machen, I) blind machen, blenden, sol caecat, Lucr. 4, 323 (300): unde (Appius Claudius) caecatus est, Aur. Vict. vir. ill. 34, 3. – als t. t. der Botanik, c. oculum vitis, verderben, Col. 4, 9, 2 u.a. – übtr., blenden, trüben, a) physisch, gefühllos machen, timidos artus. Ps. Verg. cul. 198. – b) geistig, largitione c. mentes imperitorum, Cic.: caecati libidinibus, Cic.: pectora... serie caecata laborum, Ov.: praestigiis caecantibus veritatem, Cypr. – II) dunkel machen, verdunkeln, Avien. descr. orb. 504. – celeritate caecata oratio, durch allzugroße Schnelligkeit unverständliche, Cic. Brut. 264.
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский